Pierwsza pomoc dla diabetyka

Zauważalnymi objawami hiperglikemii (wysokiego poziomu glukozy) mogą być: ogólne zmęczenie, senność, zaburzenia widzenia, skurcze mięśniowe, pragnienie, nadmierne wydzielanie moczu, bólu brzucha, nudności i wymioty, przyśpieszony oddech z wyczuwalnym zapachem acetonu, zaburzenia rytmu serca, utrata przytomności. Działaniami pierwszopomocowymi w tym przypadku są: otrzymanie przez poszkodowanego przytomnego insuliny w zwykłej dla siebie dawce oraz nawadnianie, czyli podawanie płynów do picia (woda). Jeśli już jest nieprzytomny, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej, wezwać ambulans i kontrolować czynności życiowe (oddech). Objawami hipoglikemii (spadku glukozy) mogą być: osłabienie, zaburzenia widzenia, senność, skrajne nastroje (od euforii przez pobudzenie, niepokój, po agresję), wzmożone pocenie się, blada skóra, drżenia mięśniowe, płytki oddech, bóle brzucha, zaburzenia świadomości do utraty przytomności włącznie. W tym stanie poszkodowanemu przytomnemu należy podać do picia płyny bardzo słodkie (mocno słodka herbata, coca-cola, etc.), ewentualnie dać do zjedzenia czekoladę, cukier, cukierki. Gdy poszkodowany straci przytomność postępowanie jest takie samo jak w przypadki hiperglikemii. Oba te stany można pomylić, gdy nie ma potwierdzonego wyniku badania krwi glukometrem. Jednak w warunkach pierwszej pomocy zawsze, gdy poszkodowany jest przytomny można napoić go słodkimi płynami. Efekt podniesienia poziomu glukozy tym sposobem, może uratować życie, gdy glukozy będzie zbyt mało. Gdy będzie jej jednak zbyt wiele, raczej nie powinno stanowić to zagrożenia dla poszkodowanego.