Polski ustawodawca szczególnie chroni kobiety w ciąży i ich zdrowie, mając na celu zapewnienie odpowiednich warunków do rozwoju dziecka. I tak np.:

• pracownicy w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej; ponadto nie wolno bez jej zgody delegować jej poza stałe miejsce pracy ani zatrudniać w systemie przerywanego czasu pracy; pracodawca musi zorganizować rozkład czasu pracy tak aby kobieta nie musiała pracować w nocy lub przenieść ją do innej pracy, a gdy nie jest to możliwe zwolnić z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem wynagrodzenia,

• kobiety w ciąży nie mogą wykonywać prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia, mogących mieć niekorzystny wpływ na ich zdrowie i przebieg ciąży; wykaz tych prac zawiera odpowiednie rozporządzenie, pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie ciąży, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z winy kobiety i reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę (ale uwaga: nie przy wszystkich rodzajach umowy o pracę oraz przy upadłości lub likwidacji),

• umowy na czas określony lub na okres próbny przekraczający 1 miesiąc (ale nie tzw. umowy na zastępstwo), które uległyby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży ulegają przedłużeniu do dnia porodu.