Wbrew swojej nazwie, nie trwa ono wiecznie, ale jest ograniczone w czasie. Czas trwania tego prawa strony określają w umowie, biorąc pod uwagę cel, dla którego nieruchomość zostaje oddana w użytkowanie wieczyste. Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje co do zasady na okres 99 lat. Jedynie wyjątkowo, gdy cel gospodarczy użytkowania wieczystego nie wymaga oddania gruntu na tak długi okres, dopuszczalne jest jego skrócenie. Jednak nawet wtedy okres ten musi wynosić przynajmniej 40 lat.

Co jednak gdy użytkownik wieczysty chciałby korzystać z gruntu dłużej niż wynika to z umowy? Może żądać przedłużenia okresu użytkowania wieczystego na dalszy okres wynoszący od 40 do 99 lat. Z żądaniem tym powinien jednak wystąpić w ciągu ostatnich 5 lat przed upływem wyznaczonego w umowie terminu. Tylko wyjątkowo może wystąpić z takim żądaniem wcześniej, jeżeli okres amortyzacji zamierzonych na użytkowanym gruncie nakładów jest znacznie dłuższy aniżeli czas, który pozostaje do upływu zastrzeżonego w umowie terminu. Umowa o przedłużenie wieczystego użytkowania powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Co ważne, odmowa przedłużenia jest dopuszczalna tylko ze względu na ważny interes społeczny. Odrębną natomiast kwestią jest możliwość przekształcenia użytkowania wieczystego we własność.