Urodziła się w Muszynie w 1954 roku. Przez 10 lat jako dziecko mieszkała w Krynicy Zdrój. Potem rodzice przeprowadzili się pod Kraków. W wieku 15 lat opuściła dom rodzinny, żeby uczyć się w liceum plastycznym w Nowym Wiśniczu na specjalności ceramika. Po liceum ukończyła krakowskie AGH na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i rozpoczęła pracę w słynnych Zakładach Ceramicznych w Bolesławcu jako inżynier technologii. Już wtedy uczyła też w szkole zawodowej.

W 1994 r. przeprowadziła się na Śląsk. – Po tylu różnych przeprowadzkach w życiu, do Nędzy trafiłam zupełnie przypadkowo, a tak się złożyło, że mieszkam tu już 24 lata. Siostra poprosiła mnie o pomoc przy aranżacji sklepu. I dostałam tu propozycję pracy w szkole w Kuźni Raciborskiej najpierw na stanowisku wicedyrektora, a potem dyrektora. W międzyczasie poznałam też swojego drugiego męża i tak osiedliłam się w Nędzy – wspomina pani Stanisława. Po wypadku mamy zaopiekowała się nią i od 2004 do 2016 r. (do przejścia na emeryturę) pracowała jako nauczyciel w I LO w Raciborzu.

Od wielu lat współpracuje z różnymi ośrodkami kultury w województwie śląskim i opolskim, prowadząc warsztaty z ceramiki. Wystawy jej prac malarskich i ceramiki wielokrotnie gościły w okolicznych instytucjach kultury. Swoje prace pani Stanisława chętnie ofiaruje na aukcje charytatywne np. Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy i na prezenty dla znajomych i bliskich. – Technika teraz wypiera rękodzieło, a ja jeszcze je próbuję bronić. To, co robię to unikaty, jedna sztuka, ewentualnie kilka – mówi pani Stanisława.

Oprac. (woj)