Konną sikawką, która trafiła do wojnowickiej straży przed 110 laty, wyjechała w niedzielne popołudnie 9 czerwca współczesna OSP by świętować swój jubileusz. Ozdobami strażackiego święta były szklane płomyki i miniaturowe toporki, które trafiły do tych, którzy są dla OSP z Wojnowic szczególnie ważni.

Na „urodziny” straży przyjechali ważni oficjele, na czele z burmistrzem Krzanowic Andrzejem Strzedullą i komendantem zawodowej straży z Raciborza Jarosławem Ceglarkiem. Obchody oficjalne rozpoczęto uroczystym pochodem spod remizy w kierunku boiska, gdzie odbył się okolicznościowy apel. Na czele przemarszu znalazł się dowodzący uroczystością druh Adam Stróż.

Na jubileusz wojnowiczan przybyli strażacy z całej gminy Krzanowice oraz zaprzyjaźnieni ochotnicy z Sudołu. Wszyscy ze sztandarami. Do pochodu dołączyli też działacze miejscowego LKS-u.

Wręczono szereg odznaczeń, w tym „urodzinowe”, które trafiły do najbardziej zasłużonych członków straży z Wojnowic. Nie wszyscy mogli odebrać je na miejscu. Oto wyróżnieni:

Ryszard Kapinos, Henryk Siegmund, Rudolf Niedzbała, Henryk Grygorczyk, Herman Morawiec, Jerzy Grygorczyk, Konrad Badziura, Maksymilian Cwibel, Bernard Kupka i Alfred Kramarczyk. Obecnie jednostka liczy 48 członków. Ma drużynę kobiecą (8 pań) i dziewczęcą (11). Od 2016 roku jednostce prezesuje Oskar Siegmund. OSP ma swego kronikarza – Jana Grabowskiego.

(ma.w)

Dzieje wojnowickiej straży ogniowej

Pierwszym prezesem OSP Wojnowice został w 1909 roku Johann Zacharzowski. Jednostkę zakładali też właściciel gospody Johann Kutschera – pierwszy komendant. Była to jedna z pierwszych straży pożarnych w okolicy. Pierwsza wzmianka na temat wojnowickich strażaków pochodzi z 10 kwietnia 1884 roku, zamieszczono ją w niemieckojęzycznej gazecie. Napisano tam, że gasili oni pożar w Żerdzinach. Za faktyczną datę powstania straży uznaje się 1909 rok gdy prawnie i urzędowo zatwierdzono statut jednostki.

Na początku członków straży było 20. W 1912 roku rozpoczęto budowę małej strażnicy, w rejonie współczesnej siedziby OSP. W 1914 roku zakupiono pierwszą sikawkę konną, którą straż posiada do dziś. – Wciąż jest sprawna choć służy nam jako obiekt muzealny – wyjaśnia prezes Siegmund. W 1921 roku jednostka zyskała sztandar, poświęcony świętemu Florianowi. W latach 30. ubiegłego wieku zbudowano nową, dwuboksową remizę i drewnianą wieżę do suszenia węży, a także 3 zbiorniki wodne, każdy o pojemności 50 m sześc. Po wybuchu II Wojny Światowej „straż zamilkła na 10 lat”.

W latach 1945 – 1948 działała straż pożarna przymusowa, która spotkała się ze społeczną dezaprobatą miejscowej ludności. Strażaków przedwojennych dopuszczono do służby dopiero w 1949 roku. Sikawkę konną, wrzuconą do rzeki Cyny, wyremontowano. Motompompy spalinowej, która trafiła do Kobierzyc nie udało się odzyskać.

Na festynie strażackim z okazji 40-lecia straży zaprezentowano odnowioną sikawkę. Remont wykonali Franz Kołodziej i Jerzy Morawietz. Komendantem wybrano wówczas Alojzego Lodzika. W 1961 roku OSP wyposażono w motompompę M8/P03 oraz używanego wojskowego jeepa. W 1970 roku straż otrzymała samochód marki Lublin. Kierowcą obydwu był Henryk Benesz.

W 1969 roku poświęcono nowy sztandar. W czynie społecznym utwardzono plac przed remizą.

Jednym z najbardziej zasłużonych dla straży był w tamtych latach dh Wincenty Niedzballa, prezes do 1981 roku. W połowie lat 80. wójt gminy Krzanowice Jerzy Wallek zawarł ze strażakami układ, na mocy którego zbudowano nową remizę, sfinansowaną w 70% przez Gminę i 30% przez OSP. Ówczesnym prezesem był Ryszard Kapinos. Wtedy strażacy przesiedli się do pojazdu żuk. Lata 90. rozpoczęły się od prezesowania przez Konrada Badziurę. W 1995 roku OSP przejęło z Bojanowa stara 266. Rok później i podczas powodzi stulecia strażacy wykazali się fachowością i ofiarnością w niesieniu pomocy i ratowaniu mienia. Dzięki zaangażowaniu burmistrza Manfreda Abrahamczyka do Wojnowic trafił z Niemiec używany wóz bojowy Magirus – Deutz, służący tu do dziś. W 2006 roku nowym prezesem został Alfred Kramarczyk, a naczelnikiem Adam Stróż (wciąż pełni tę funkcję).