– Nie ma czegoś, na co by nie zasługiwała Justyna Święty-Ersetic, ale symbolicznie powinniśmy jej jeszcze podziękować. To, co już otrzymała, traktuję jako część naszej wdzięczności. Nie chciałbym odpłynąć, ale Justyna Święty-Ersetic to światowej klasy lekkoatletka. Ja tak myślę i powtarzam za ludźmi sportu, a także za sąsiadami. Komu jak nie Justynie mamy nadać tytuł Zasłużona dla Miasta? – oznajmił na posiedzeniu 23 sierpnia.

Chęć i przeszkody

Lenk zaznaczył, że nie chce, aby była to inicjatywa klubów czy radnych. Chce, aby to prezydent miasta przygotował projekt uchwały z uzasadnieniem. – Byłby to wspaniały pomysł. Ten tytuł jej przysługuje – stwierdził. Szybko poparła go Krystyna Klimaszewska: świetny pomysł.

Problemem okazało się oczekiwanie Miasta na załatwienie formalności w Komisji Heraldycznej, gdzie zwrócono się już jakiś czas temu o uregulowanie kwestii związanych z medalem nadawanym Zasłużonym dla Raciborza. Te procedury mogą zająć jeszcze kilka tygodni i według nowych zasad wręczenie nowego medalu przypadłoby na listopad. O ile nowych zasad przyjętych w formie uchwały rady miasta nie zakwestionowałby nadzór prawny wojewody.

Teraz albo w listopadzie

Mirosław Lenk naciskał, aby zrobić to jednak w miarę szybko, użył terminu: teraz. – Ja zawsze byłem jej fanem, wszyscy jesteśmy z niej dumni. Teraz powinniśmy ją uhonorować. Nie powinniśmy specjalnie zwlekać. Inicjatywa jest po stronie prezydenta – stwierdził M. Lenk. Były prezydent uważa, że można zastosować wobec lekkoatletki dotychczasowe procedury nadawania medalu i tytułu. Zwłaszcza że prawdopodobnie został już tylko jeden „stary” medal w urzędzie. – To byłoby symboliczne, pierwsze i ostatnie medale są szczególnie wartościowe – mówił już po obradach komisji jej szef.

Patronka stadionu

Mirosław Lenk podał od razu drugą propozycję – aby stadion lekkoatletyczny w Raciborzu nazwać imieniem Justyny Święty-Ersetic. – Jest ulica Roberta Lewandowskiego, jest skocznia im. Adama Małysza, a my ten stadion budowaliśmy dla Justyny, bo mówiła, że chce tu trenować. Trenowała na nim jeszcze przed przebudową. Wiem, że tak samo myśli dyrektor Paweł Król z OSiR – podsumował M. Lenk.

Sesja z mistrzynią

Do porządku obrad sierpniowego posiedzenia Rady Miasta Racibórz (25 sierpnia) wprowadzono projekt uchwały nadający multimedalistce z Tokio tytuł „Zasłużony dla Miasta Raciborza” wraz z medalem o tej samej treści. Sportsmenkę zaproszono na obrady. Klub „Niezależnych Michała Fity” przyszedł na sesję w okolicznościowych koszulkach z wizerunkiem mistrzyni. Medal wręczyła absolwentce ZSOMS jej dyrektor Ludmiła Nowacka. Odznaczona zadeklarowała, że dołoży starań, aby w przyszłości nadal promować Racibórz na sportowej, międzynarodowej arenie.

(ma.w)

Z uzasadnienia uchwały Rady Miasta Racibórz:

Justyna Święty-Ersetic to dziś najprawdopodobniej najbardziej znana Raciborzanka w Polsce i na świecie. Jej tryumf wraz z polską mieszaną sztafetą 4x400 metrów na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio oraz srebrny medal w sztafecie kobiecej są ukoronowaniem dotychczasowej kariery tej wyjątkowej sportsmenki, a nie zapominajmy, że sukces ten nie jest dziełem przypadku, czy wynikiem szczęśliwego zbiegu okoliczności. To właśnie w Raciborzu stawiała swoje pierwsze kroki w sportowej karierze w klubie MKS SMS Victoria Racibórz, obecnie święcąc tryumfy na międzynarodowych zawodach rangi mistrzowskiej. Jest stałym członkiem polskiej kadry lekkoatletycznej. Justyna Święty-Ersetic to bez wątpienia najbardziej utytułowana raciborska sportsmenka, która od kilku lat znajduje się w ścisłej światowej czołówce swojej dyscypliny. Na uwagę na pewno zasługuje fakt, że lekkoatletka nie ukrywa przywiązania do Raciborza. Chętnie uczestniczy w przedsięwzięciach organizowanych przez Miasto, kreuje pozytywny wizerunek Raciborza na arenie krajowej i międzynarodowej. Pani Justyna Święty-Ersetic działa również na rzecz społeczności lokalnej biorąc udział w spotkaniach promujących aktywne spędzanie wolnego czasu w raciborskich jednostkach oświatowych. Tacy sportowcy jak Justyna Święty–Ersetic to również wspaniały przykład dla raciborskiej młodzieży na to, by nie ustawać w wysiłku prowadzącym do osiągnięcia zamierzonego celu. Racibórz ma wielkie szczęście, że reprezentuje go taka postać.