To niestety częsty problem. Rodzice trwający w konflikcie swój własny spór przenoszą na dziecko, czasem nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Trzeba podkreślić, że przepisy prawa jednoznacznie wskazują, że rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Jest to niezależne od posiadania lub nie władzy rodzicielskiej i realizowania obowiązku alimentacyjnego. Oczywiście z jednym zastrzeżeniem, że jest to zgodne z dobrem dziecka, a w większości przypadków tak jest. Co jednak, gdy drugi rodzic utrudnia te kontakty czy wręcz uniemożliwia? Wówczas pozostaje wystąpienie do sądu o ich uregulowanie. Sąd określi w jakie dni i w jakich godzinach te kontakty mają być realizowane. Można to zrobić również w drodze mediacji bez udziału sądu, do czego namawiam, ponieważ jest to szybsze i bardziej elastyczne rozwiązanie – rodzice sami ustalają sposób realizacji kontaktów tak jak im odpowiada. Zatwierdzona ugoda mediacyjna ma moc wyroku sądowego, a pomija się całą procedurę sądową. Kiedy kontakty i sposób ich realizacji są już określone, rodzice powinni się do nich stosować. Jeśli jednak jeden z rodziców uniemożliwi ich realizację, wówczas drugi rodzic może wystąpić do sądu rodzinnego o zagrożenie karą grzywny. W tej procedurze sąd ustala jaką kwotę ma zapłacić drugiemu rodzicowi rodzic utrudniający kontakty za każdy niezrealizowany kontakt. Jeśli mimo zagrożenia dalej uniemożliwia kontakty, to musi się liczyć z tym, że drugi rodzic wystąpi do sądu, który nakaże wypłatę orzeczonej wcześniej kwoty razy liczba niezrealizowanych kontaktów.