„Wiedzcie, że Pan jest Bogiem. On sam nas stworzył, my jego własnością…” mówią słowa Psalmu 100. Jesteśmy tak naprawdę własnością Boga, którego wierność trwa z pokolenia na pokolenie. Nick Vujicic nauczył mnie, by nie skupiać się na swoich ograniczeniach wynikających z niepełnosprawności, ale skoncentrować się na tym, jak można je przezwyciężyć. Żyć bez granic… w całej wolności, dostrzegając nawet w niepełnosprawności wielki dar Boży. Życie przynosi nam niejeden cios i niejedno rozczarowania. Przeciwności życiowe mogą nas zniszczyć, ale mogą też wynieść w górę. Za każde małe lub wielkie zwycięstwo bądźmy po prostu wdzięczni. Niech wdzięczność stanie się nasza siłą, która wydźwignie nas ze stanu przygnębienia i rozgoryczenia. Warto zawsze budować życie, które pragniemy, bo to przecież Bóg nas stworzył i jego własnością jesteśmy, w życiu bez granic…Jakość naszych relacji ma ogromny wpływ na jakość naszego życia, dlatego ważne jest, by pielęgnować dobre więzi z Bogiem i z kochanymi przez nas ludźmi…

Kolejny dzień – kolejna szansa

Albert Einstein powiedział kiedyś, że w każdej trudności kryje się okazja. Bóg nigdy nie zmarnuje naszego czasu, jeśli oddajemy mu nasze codzienne minuty. Nasz czas na tej ziemi jego czasem! Kolejny dzień, kolejna szansa. Sztuką jest by w nieprzewidzianych wypadkach, które krzyżują nasze plany, znaleźć coś pozytywnego. Spojrzeć na to jak na ukryty dar, okazję, która może być największym błogosławieństwem. Po prostu, trzeba być dostępnym dla Boga, kiedy on chce się nami posłużyć. Najtrudniejsze doświadczenia, które wystawiają na próbę naszą wiarę, mogą stać się doskonałą okazją do tego, by wiarę odnowić i zastosować w działaniu. Pewien trener piłkarski powiedział kiedyś, że przegrane mecze ceni sobie nie mniej niż wygrane, ponieważ to właśnie przegrana najpełniej ujawnia obecne już wcześniej słabości i niedociągnięcia. Bóg nie kocha nas z uwagi na nasze osiągnięcia w nauce lub pracy. Nie kocha nas dlatego, że jesteśmy lepsi w czymś od innych. Bóg kocha nas, ponieważ nas stworzył… i daruje nam kolejny dzień i kolejną szansę jednocześnie.

Miłość nie ma granic

W 1995 roku jeden z moich przyjaciół jechał wiejską drogą. W pewnej chwili zauważył na poboczu mężczyznę w średnim wieku, który szedł chwiejnym krokiem. Początkowo myślał, że to pewnie pijany człowiek. Ale kiedy go minął, poczuł w sercu poruszenie Ducha Świętego. Po chwili zawrócił i podjechał do nieznajomego. Okazało się, że mężczyzna nie jest pijany, ale ma problemy z chodzeniem, ponieważ przeszedł kilka operacji mózgu, które ograniczały jego zdolności ruchowe. Jego problemy zdrowotne nie powstrzymywały go jednak od podejmowania usilnych starań, by pomagać ludziom w potrzebie. Przez kilka bowiem lat, co sobotę odwiedzał bezdomnych w swoim mieście i zapraszał ich na wspólny posiłek. Co sobotę wstawał bardzo wcześnie rano, by spokojnie mógł dojść na umówione miejsce z bezdomnymi. Wchodził do cukierni, kupował bardzo wiele ciastek i słodyczy, a potem powoli poruszając się dochodził na umówione miejsce ze swoimi bezdomnymi. Życie ma tylko wtedy sens, kiedy świadczymy o miłości, gdziekolwiek żyjemy i cokolwiek robimy. A wszystko po to, by żyć bez granic już tutaj na ziemi…

Oddać siebie Bogu

Billy Graham znany i ceniony Ewangelizator, który zmarł w 2018 roku, jest dzisiaj jednym z największych autorytetów chrześcijańskich w świecie i najbardziej rozpoznawalną postacią w protestantyzmie w II połowie XX wieku. Pewnego dnia ten legendarny ewangelizator stwierdził, że przy końcu życia żałuje tylko jednego, iż nie nauczył się na pamięć większej liczby wersetów z Pisma Świętego, oraz że za mało czasu spędził u stóp Jezusa, mówiąc mu, jak bardzo go kocha, bo to daje największe poczucie życia bez granic. Żałował też, iż nie spędzał więcej czasu z rodziną. To były dla niego największe wartości w życiu. Ten wielki człowiek zbliżając się do kresu swego niezwykłego życia, które poświęcił pracy dla Boga, mimo to żałował kilku rzeczy. Może wszyscy razem pomyślmy, jak stać się osobą, która zostanie zapamiętana za pozytywny wpływ, jaki wywarła na ten świat, poprzez swoje krótkie i szybko przemijające życie. Wierzę, że kiedy poddajemy Bogu całe nasze życie i okazujemy mu zaufanie i cierpliwość, spotyka nas wspaniała nagroda– Bóg udziela nam swojej siły, by żyć bez granic. Lubimy myśleć, że sprawujemy kontrolę nad naszym życiem, ale jeśli powierzyliśmy je Bogu, to on panuje nad każdą minutą naszego dnia.