Spadkobierca, który jest niegodny zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Skutki prawne są więc bardzo doniosłe. Za niegodnego może być uznany:

• sprawca ciężkiego umyślnego przestępstwa przeciwko spadkodawcy, o czym pisałam w poprzednim numerze,

• kto podstępem lub groźbą nakłonił spadkodawcę do sporządzenia lub odwołania testamentu albo w taki sam sposób przeszkodził mu w dokonaniu jednej z tych czynności,

• kto umyślnie ukrył lub zniszczył testament spadkodawcy, podrobił lub przerobił jego testament albo świadomie skorzystał z testamentu przez inną osobę podrobionego lub przerobionego.

W jaki sposób można uznać kogoś za niegodnego? Niegodność stwierdza sąd. Konieczne jest więc przeprowadzenie postępowania zakończonego orzeczeniem sądowym. Uznania spadkobiercy za niegodnego może żądać każdy, kto ma w tym interes. Z żądaniem takim może wystąpić w ciągu roku od dnia, w którym dowiedział się o przyczynie niegodności, nie później jednak niż przed upływem lat trzech od otwarcia spadku. Uznania za niegodnego może żądać także prokurator.

Ważne!

Spadkobierca nie może być uznany za niegodnego, jeżeli spadkodawca mu przebaczył. Oczywiście spadkobierca musi przebaczyć osobiście, a więc tylko za swojego życia. Przebaczenie nie może być również dokonywane pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu. Przebaczenie przez spadkodawcę powoduje brak możliwości uznania przez sąd osoby, której przebaczono, za niegodną dziedziczenia.