Zwłaszcza stabilności. Sama, jeśli ulegała światowym trendom, to ulegała im rzadko i ostrożnie. Ba, zarzucano jej przewidywalność, brak emocji, monotonność, zatwardziałość. Kiedy w latach 90-tych ubiegłego wieku na jej głowę sypały się gromy, kiedy w Wlk. Brytanii toczyła się dyskusja o możliwej likwidacji monarchii, o tym, że monarchia kosztuje za dużo, królowa to przetrwała. O wielu jej adwersarzach, świat już dawno zapomniał. Sama zaś królowa u schyłku życia stała się na powrót szalenie popularna. Nie tylko w Wielkiej Brytanii. Wierzę, że królowa była i będzie ceniona będzie przede wszystkim za tak uniwersalne wartości, jak wierność – zwłaszcza swojemu krajowi i jego obyczajom – uczciwość, stałość, wyrozumiałość.

Artur Marcisz

* Elżbieta II z dynastii Windsorów została królową Wielkiej Brytanii 7 lutego 1952 r., dzień po tym, jak nagle wieku 56 lat, na atak serca zmarł jej ojciec, król Jerzy VI. Panowała więc ponad 70 lat. Od 13 października 2016 r. – śmierci Ramy IX, króla Tajlandii – do chwili swojej śmierci była najdłużej panującą żyjącą głową państwa na świecie. W historii dłużej od niej panował jedynie król Francji Ludwik XIV, który na tronie zasiadał od 14 maja 1643 r. di 1 września 1715 r. Samodzielnie rządził jednak dopiero od 1661 r. mając wówczas 22 lata.

**Elżbieta II miała polskie korzenie. Choć bardzo odległe. – Jest córką, Jerzego VI, który był synem Jerzego V, który był synem Edwarda VII, który był synem Wiktorii Hanowerskiej, która była córką Edward Augusta Hanowerskiego, który był synem Jerzego III Hanowerskiego, który był synem Fryderyka Ludwika Hanowerskiego, który był synem Jerzego II Hanowerskiego, który był synem Jerzego I Hanowerskiego, który był synem Zofii Doroty Wittelsbach, która była córką Fryderyka V, który był synem Fryderyka IV, który był synem Ludwika VI Wittelsbacha, który był synem Marii Hohenzollern, która była córką Kazimierza Hohenzollerna, który był synem Zofii Jagiellonki, która była córką Kazimierza Jagiellończyka – wylicza portal historia.org.pl.