Życie i powołanie s. Łucji obejmowały okres 90 lat i jednego miesiąca. 13 czerwca 1917 r. Matka Boża Fatimska powiedziała Hiacyncie i Franciszkowi, że wkrótce dołączą do Niej w Niebie, i dodała: „Ale Ty Łucjo zostaniesz tu nieco dłużej. Jezus pragnie posłużyć się tobą, by uczynić mnie znaną i kochaną. Chce ustanowić w świecie nabożeństwo do Mego Niepokalanego Serca. Każdemu, ktokolwiek przyjmie to nabożeństwo, obiecuję zbawienie. Dusze te będą drogie Bogu niczym kwiaty, którymi Ja ozdabiam Jego tron”.

A potem dodała: „ Ja nigdy Cię nie opuszczę. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga”. Siostra Łucja pracowała, wypowiadała się i modliła również po to, by uczynić Maryję kochaną. Niestrudzenie propagowała nabożeństwo do Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny – w mowie, w piśmie i całym swym życiem.

Ścieżka całkowitego oddania się, całkowitego zawierzenia się w niewolę Jezusowi poprzez Niepokalane Serce Maryi jest najkrótszą i najpewniejszą drogą do świętości, do uczciwego życia, do zmiany i nawrócenia. Trzeba tylko wychwycić w naszym zabieganym życiu moment wypłynięcia na głębię, czyli otwarcia na Jezusa i Jego Matkę Maryję. Jeśli zawierzymy wszystko w naszym życiu Niepokalanemu Sercu Maryi, to doświadczymy, że ONO na końcu naszego dnia zwycięża, na końcu naszej tragedii, na końcu naszego problemu… Niepokalane Serce Maryi jest naszym schronieniem i zwycięstwem oraz ucieczką.

Księżyc i gwiazdy

Kiedy jeszcze Łucja była dzieckiem, wieczorem jej ojciec – Antonio, zabierał córkę na dwór, na klepisko. Tam siadali na kamiennych ławkach w wieczornym powietrzu i Antonio wskazywał na niebo: „Spójrz w górę, to Matka Boża i Aniołowie. Księżyc jest lampą Maryi, a gwiazdy to lampy Aniołów, które oni i Matka Boża zapalają i ustawiają w oknach Niebios, żeby oświecać nam drogi w nocy. Słońce zaś, jak wschodzi to lampa Pana Naszego , który zapala ON co dzień, żeby nas ogrzewała i żebyśmy widzieli , tak byśmy mogli wykonać, co mamy do zrobienia.” Dlatego Łucja często powtarzała, że księżyc to lampa Matki Bożej, a gwiazdy to lampy Aniołów, a słońce to lampa Pana naszego. Tego, czego najbardziej nauczyła się w domu, to to, że Boga trzeba kochać nade wszystko… Pierwszą modlitwą, którą Łucja się nauczyła w domu było: „Zdrowaś Maryjo”.

O nawrócenie grzeszników

Maryja we wszystkich objawieniach fatimskich prosi o różaniec, a 17 lipca 1017 roku powiedziała do dzieci: Łucji, Hiacynty i Franciszkajeszcze: „ofiarujcie się za grzeszników i powtarzajcie często, zwłaszcza przy spełnieniu jakiejś ofiary: O Jezu, to z miłości ku Tobie, za nawrócenie grzeszników i na wynagrodzenie za zniewagi wyrządzone Niepokalanemu Sercu Maryi…Po każdym dziesiątku Różańca Świętego dodajcie: o Jezu przebacz nam nasze grzechy…zachowaj nas od ognia piekielnego…”

Wtedy Maryja pokazała dzieciom piekło, dokąd idą dusze biednych grzeszników. Aby ich uratować, Bóg życzy sobie ustanowić w świecie nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, przez które wiele dusz będzie uratowanych i nastanie pokój. Aby zapobiec wojnom i cierpieniu z głodu, Maryja poprosiła o poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi i o Komunię Świętą Wynagradzająca w Pierwsze Soboty Miesiąca. Maryja zaznaczyła, że jeśli to się spełni, to Rosja się nawróci i nastanie pokój , jeżeli nie, to rozsieje ona swoje błędy na całym świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Wtedy dobrzy ludzie będą wiele cierpieć, będą męczeni, Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć , różne narody będą unicestwione. Na koniec Jej Niepokalane Serce zatryumfuje. Ojciec Święty poświęci Rosję JEJ SERCU , która się nawróci i światu darowany będzie okres pokoju. W Portugalii zawsze zachowany będzie dogmat wiary. 13 lipca było główne objawienie w Fatimie.

Niepokalane Serce zwycięży… jeśli świat zaufa Bogu na nowo. Czy starczy nam czasu, by na nowo zaufać…? Droga naszego nawrócenia zaprowadzi nas na nowo do świat pokoju… tylko ta droga, nie ma innej.