Dokonał tego dr Andrzej Ćwiek z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu we współpracy z Panią konserwator mgr Joanną Babraj-Mędralą.

Kolejne efekty mikro inwazyjnych badań i analiz fizyko chemicznych polichromowanych partii wieka zewnętrznej trumny sarkofagowej ze zbiorów Muzeum w Raciborzu.

W latach 90 XX w. zespół z Instytutu Orientalistyki na Uniwersytecie Warszawskim pod kierownictwem pani Albertyny Dembskiej opracował wszystkie widoczne teksty hieroglificzne z całego kompleksu zabytków egipskich znajdujących się w raciborskim muzeum. W pracy tej nie odczytano jednak tekstu z wieka zewnętrznej trumny. Widoczny były wówczas jedynie początek tekstu, obecnie natomiast przed podjęciem prac konserwatorskich odnalezienie już zidentyfikowanych hieroglifów nie było w pełni możliwe. Postępująca degradacja i wzrastający stopień zabrudzenia poważnie utrudniały identyfikację. Dopiero po przeprowadzeniu odpowiednich zabiegów konserwatorskich, uczytelnił się częściowo początek napisu (gdzie wykorzystano różne kolory farb). Dalszy ciąg napisu był nadal zupełnie nieczytelny. Istniało jednak ryzyko, iż nikłe ślady pozostałych znaków mogą zostać naruszone w procesie odczyszczania z wykorzystaniem odczynników chemicznych, co spowodowałoby utratę jedynej szansy na odszyfrowanie resztek napisu. Wykorzystanie dostępnych metod badawczych oraz możliwość współpracy z różnymi jednostkami naukowymi w ramach projektu E-RIHS dało niepowtarzalną możliwość odnalezienia słabo czytelnych pozostałości znaków hieroglificznych. Dzięki odmienności składów pierwiastkowych poszczególnych pigmentów oraz różnorodności pochłaniania lub odbijania światła można było podjąć próby wyróżniania poszczególnych kształtów i znaków.

Wykonane pomiary MAXRF pozwoliły na uczytelnienie niewidocznych lub słabo czytelnych hieroglifów.

(red)