Kilka tygodni temu pisałam na łamach Nowin o terminach zasiedzenie, czyli o tym po jak długim czasie samoistnego posiadania nieruchomości można nabyć jej własność.

Dziś chciałabym spojrzeć na ten temat z drugiej strony, czyli od strony właściciela, przeciwko któremu ktoś zamierza wystąpić z zasiedzeniem. Ponieważ własność posiadanej nieruchomości można nabyć w drodze orzeczenia sądu, trzeba wystąpić z wnioskiem do sądu, a w nim konieczne jest podanie kto jest właścicielem nieruchomości i gdzie mieszka aby zapewnić tej osobie czynny udział w postępowaniu. Często jest jednak tak, że właściciel nawet nie wie, że ktoś zajmuje jego nieruchomość, gdyby wiedział zareagowałby. Bywa też tak, że w księdze wieczystej widnieje nieżyjąca już osoba, np. pradziadek. Nie można wskazać osoby nieżyjącej. Co więc należy zrobić? Ustalić czy zostały uregulowane sprawy spadkowe, a tym samym stan prawny, a jeśli nie to ustalić potencjalnych spadkobierców. I tu właśnie często pojawiają się osoby małoletnie, które dziedziczą po przodkach. Co w takiej sytuacji, gdy właścicielem zasiadywanej nieruchomości jest osoba niepełnoletnia? Czy można zasiedzieć jej nieruchomość skoro upłynęło 30 lat posiadania? Prawo chroni te osoby. Przepis stanowi, że jeżeli właściciel nieruchomości, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie, jest małoletni, wtedy zasiedzenie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem 2 lat od uzyskania pełnoletności przez właściciela. Może więc to znacząco wydłużyć czas potrzebny do zasiedzenie (np. w sytuacji gdy małoletni ma 3 lata).