Jedyny taki w regionie i na Śląsku
Drewniany kościół w Wielopolu jest obecnie najstarszym zabytkiem budownictwa drewnianego na ziemi rybnickiej, a dzięki najstarszej zachowanej polichromii patronowej w województwie śląskim ma szczególną wartość dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego.
Przepiękny, zabytkowy kościół MB Różańcowej i św. Katarzyny Aleksandryjskiej stoi dumnie na wzgórzu wśród osiedlu domków jednorodzinnych. Wspaniałe, przytulne wnętrze i piękne obejście wokół świątyni sprawia, że kościółek jest nie tylko obowiązkowym miejscem odwiedzin znajdującym się na trasie licznych turystów, ale również bierze w nim ślub coraz więcej młodych ludzi z poza parafii. Dzięki unikalnemu wyposażeniu w ławki renesansowe z „wyciągami”, zabytkowej polichromii jest jednym z niewielu obiektów sakralnych pokazujących wybitne możliwości chłopskiego ciesielstwa w budownictwie na tzw. zrąb. Został wybudowany w 1534 roku w Gierałtowicach z fundacji Stanisława Dąbrówki. W 1844 roku wzbogacił się o dobudowaną wieżę o słupowej konstrukcji, na wzór starych dzwonnic. Przy bocznych elewacjach znajdują się kryte gontem soboty czyli daszki mające zapewniać schronienie uczestnikom nabożeństwa. W 1976 roku kościół przeniesiono z Gierałtowic do Wielopola. Do świątyni prowadzą dwa wejścia – czołowe od strony więzy z drzwiami ozdobionymi gotyckimi okuciami i boczne od strony nawy, poprzedzone małą kruchtą zbudowaną na słup. Kościół przeszedł dwie renowacje. Jedną w 1676 roku, drugą w latach 1960-61. Podczas tego ostatniego remontu odkryto w świątyni niezwykle cenną późnogotycką polichromię patronową i ornamentalną z około 1534 roku, a więc czasów budowy kościoła przedstawiającą m.in. piastowskie orły w gotyckich tarczach z około 1535 roku, motywy roślinne i geometryczne oraz wizerunek św. Katarzyny patronki kościoła. Dzisiaj nie ma już we wnętrzach kościoła zabytkowych ołtarzy, ambony oraz ławek z XVI w. Obecnie, oprócz unikalnej późnogotyckiej polichromii patronowej w świątyni podziwiać można pochodzący z dawnego ołtarza głównego zabytkowy obraz św. Katarzyny z 1828 roku wykonany przez Franciszka Froemla z Moraw, obrazy stacyjne Męki Pańskiej z napisami polskimi z 1841 roku oraz rzeźby: św. Anny Samotrzeciej i gotycką Madonnę z Dzieciątkiem. W 2010 roku w wielopolskiem kościele został zainstalowany specjalny system przeciwpożarowy oparty na nowoczesnej technologii. Dzięki zainstalowanym pod ziemią dwóch komorach (jednej z wodą, drugiej z pompą i płynem gaśniczym), czujnikom dymu wewnątrz oraz szeregiem dysz na dachu (w wypadku pożaru będą zraszać budynek) możliwe będzie stłumienie pożaru już w zarodku. Wielopolski zabytek można zwiedzać codziennie albo podczas mszy świętych, albo po wcześniejszym telefonicznym umówieniu się.
(MS)